หมดเวลาหลงทาง

หมดเวลาหลงทาง

*******

มาถึงขนาดนี้หมดเวลาแล้ว.. ที่จะให้เดินหลงทางได้อีกต่อไป

จะต้องตั้งเข็ม พุ่งเป้ามุ่งหน้าหาพระพุทธเจ้าอย่างเดียว.

.

ขออนุโมทนาบุญกับบางท่านที่ได้เดินตามเส้นทางนี้มานานแล้ว ซึ่งพระองค์ทรงชี้ไว้ให้ ถือว่าเป็นบุญเป็นกุศลของท่านโดยแท้

สมแล้วที่ท่านได้เกิดมาเป็นมนุษย์เพราะมนุษย์ หรือ คนเท่านั้นที่จะศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้าได้

แม้แต่เทวดาก็ยังต้องอธิษฐานตัวเองเพื่อขอให้เป็นมนุษย์ในชาติต่อไปเพื่อที่จะได้มีโอกาสศึกษาและบรรลุธรรมได้เร็ว

ท่านละครับ..คิดเผื่อกันบ้างหรือยังกับเรื่องอย่างนี้ประมาทไม่ได้นะครับ

เพราะความตายนั้นมาแน่นอน..และไม่รอใครด้วย

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ความตายนั้นเป็นสิ่งที่ไม่รู้ได้ห้าอย่าง คือ..ไม่รู้ว่าตายเมื่อไหร่? ตายที่ไหน? ตายยังไง? ตายวันไหน? และ ตายแล้วจะไปไหน?

วันเกิดรู้ได้..วันตายไม่มีทางรู้!!

ผมมีหน้าที่เตือนสติท่าน ให้ท่านได้มองไปอีกด้านของชีวิตซึ่งเป็นด้านของธรรมะ  เพราะทุกวันนี้เราอยู่ได้ด้วยทางโลกและทางธรรม..ทางโลกไม่ต้องค้นคว้าเฟ้นหาเพราะมันวิ่งมากระทบเราตลอดเวลาอยู่แล้ว

แต่ทางธรรมนี่สิครับ..เราต้องค้นหาศึกษาแล้วนำมาปฏิบัติ

ผมมิบังอาจที่จะสอนท่านมากกว่านี้

ครับ.. ศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้าด้วย อริยะสัจสี่ คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค..

ไขว่คว้า เฟ้นหา (ไม่ได้ลำบากอันใดเลย) นำมาศึกษาและปฏิบัติตามมรรคมีองค์แปด ที่พระองค์ท่านทรงชี้ไว้ให้เดิน

เส้นทางนี้หลุดพ้น และหนีนรกได้แน่นอน ถ้าท่านตั้งใจจริง

เวลาวิ่งใกล้เข้ามาเต็มทีแล้วนะครับ

อะไรที่สะสมไว้ในโลกเต็มไปหมดท่านพึ่งไม่ได้หรอกครับ.

.

นอกจาก “พึ่งตน-พึ่งธรรม” เท่านั้น

พุทธังสรณังคัจฉามิ

******

เครดิตภาพจาก GOOGLE

Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus

About noomchingchai

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.