คุณหญิง-คุณนาย
เล่นดนตรีใหม่ๆ ใช้เพลงบรรเลงชื่อ เอฟ.บี.ไอ.ของ เดอะ ชาว์โดว์ เป็นไตเติ้ล เลยเหมาเอาเป็นชื่อวงไปด้วย นักดนตรีสี่คน มี ผม-เปี๊ยก-ปื๊ด-ห้อย..นักร้องทั้งหญิงชายครบทุกสไตล์
วันนั้นเจ้าของวงรับงานไปเล่นที่สนามเสือป่าที่หน้าเขาดิน เดิมตรงนั้นเป็นการท่องเที่ยว
งานคืนนั้นคุณหญิง คุณนายเพียบ..เวทีตั้งอยู่กลางแจ้งน่าจะเป็นวงดนตรีสุนทราภรณ์มากกว่า เอาพวกเราไปเล่นมันดูผิดงานพิกล
เดือนธันวาคมยุคนั้น..หนาวจริงๆ
ดนตรีเริ่มดังประมาณเกือบสองทุ่ม บรรเลงเพลงเย็นไปเรื่อยๆ ทั้ง bluestar-sleepwalk-cozy นำร่องไปก่อน
หนาวสุดๆมือเย็นจนชาหมด..แทบจะดีดกีต้าร์กันไม่ได้
อันนั้นไม่สำคัญ-ความสำคัญมันอยู่ตรงโต๊ะหน้า ที่มีผู้หญิงเกือบทั้งโต๊ะ..ศรศิลป์ไม่กินกับนักดนตรีเอาซะเลย เห็นซุบซิบแล้วก็เหลือบมองทำท่าขยะแขยง แสดงออกให้รู้อย่างชัดเจน..
เอาไงดีวะ..ปรึกษากัน
ในที่สุดตกลง..เปลี่ยนสไตล์เล่นเอาเพลงมันส์ๆคือบรรเลง shadowgie ใส่กันสุดๆไปเลย
ได้ผล...โต๊ะผู้ชายทั่วไปคึกคัก
เจ้าปื๊ดมือคอร์ด ใส่ฟิลลิ่งเต็มที่..กระชากตัวเองออกไปยืนส่ายสะบัดสะบิ้งติดหน้าเวทีแบบยั่วยวนกวนตีน
ที่โต๊ะหน้าคุณหญิง-คุณนายค้อนขวับๆ..บางคนเอามือปิดหน้าทำเป็นว่าทนดูไม่ได้
เพลงจบ..มีเสียงปรบมือเปาะแปะ ตามมาให้กำลังใจ
ได้ผล..ที่โต๊ะหน้าคู่อริให้เด็กนำกระดาษขอเพลงส่งมาให้หลังเวที
“เฮ้ย..เค้าขอเพลงอะไรวะ”ไอ้ห้อยมือกลองตระโกนถามเพราะนั่งอยู่ชิดด้านหลัง
เล็กเคียว นักร้องซึ่งเป็นผู้รับกระดาษชิ้นนั้นมาตระโกนตอบพอได้ยิน
“เค้าไม่ได้ขอเพลง”
“อ้าว”..พวกเราทั้งสี่ที่อยู่บนเวทีคนร้องขึ้นพร้อมกันเพราะตั้งใจเงี่ยหูฟัง
“เค้าเขียนมาว่า” ไอ้เล็กกระแอมนิดนึง แล้วตระโกนบอกต่อมาด้วยเสียงอันดังลั่นได้ยินทั้งงาน..
“คนยืนกลาง ไอ้ปื๊ดน่ะ กางเกงซิ๊ปก็ไม่รูดตั้งแต่เริ่มเล่นแล้ว..แถมดันเสือกยืนแอ่นโยกติดหน้าเวที..น่าเกลียดชิ๊ปหาย”
หนุ่ม ชิงชัย
Blogger Comment
Facebook Comment