หมาดำเพชฌฆาต
ด้วยบรรยากาศร้อนอบอ้าวท่ามกลางแสงแดดที่แผดจ้า..
ผมนั่งดูดกาแฟเย็นอยู่ที่ร้านข้างถนนเพื่อดับร้อน..เหม่อมองเปลวแดดไปอย่างไร้จุดหมายสิ่งที่เห็นเบื้องหน้า..
เป็นขบวนรถแห่ศพกำลังเคลื่อนไปอย่างช้าๆ..ต่อจากรถมีชายแต่งชุดดำเดินจูงหมาสีดำตัวเล็กๆ
เดินตามไปอย่างช้าๆด้วยบรรยากาศเศร้าๆ
จากนั้นก็เป็นขบวนญาติโยมประมาณสามสิบคนเห็นจะได้
ที่น่าสงสัยก็คือมีแต่ผู้ชายล้วนๆ ไม่มีผู้หญิงร่วมขบวนติดมาด้วยแม้แต่คนเดียว
ที่ต้องสะดุดตาก็คือ
รถบรรทุกคันนั้น มีโลงศพวางคู่กันอยู่สองโลง
ตรงนี้แหละที่ทำให้ผมต้องลุกจากเก้าอี้ทิ้งถ้วยกาแฟเย็นไว้
แล้วก้าวฉับๆเดินตามไปจนทันชายชุดดำที่เดินข้างหน้า
เรียบๆเคียงๆกระซิบถาม..”ศพใครครับ”
“ศพเมียผมเอง”..เขาตอบโดยไม่หันมามอง
ผมพยักหน้าแบบรับรู้
“แล้วอีกศพล่ะครับ”..เสียงของผมกลับกระซิบแผ่วเบาลงไปอีก
“นั่นศพแม่ยายผม”..เสียงที่ตอบมาคล้ายๆเศร้า
“เฮ้ย..เมียคุณตายพร้อมกับแม่ยายเชียวเหรอ”
ผมหลุดเสียงดังลั่นถนนแบบลืมตัวรีบเอามือปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน..และกล่าวต่อไป
“ทำไมคุณโชคดี..เอ๊ย..ขอโทษมันเกิดขึ้นได้ยังไงครับ”
คราวนี้ชายที่อยู่ในชุดไว้ทุกข์หันมามองผม
พร้อมพูดว่า
“ไอ้นี่ซีครับ มันล่อทีเดียวสองศพเลย”
เขาใช้ชี้มือไปที่ไอ้ตัวเล็กสีดำที่เดินคู่ไปกับเจ้าของอย่างเซื่องๆ
โอ..อะไรวะเนี่ย
ผมหยุดชะงักนิดนึงแหงนมองท้องฟ้า
เหมือนจะกล่าวขอบคุณ..เพราะสิ่งที่ผมควานหามาทั้งชีวิตได้ปรากฏออกมาให้เห็นแล้ว
“อ้า..อ้า” ผมพูดไปพร้อมเอามือทั้งสองถูบิดกันไปมาแบบขวยเขินสะเทิ้นอาย
“ถ้า
ผมจะขอยืมไอ้ดำนี่ไปซักวันจะได้ไหมครับ”
คนไว้ทุกข์ชุดดำหันมามองหน้าผม
แบบผู้ชายที่เห็นอก-เห็นใจผู้ชายด้วยกันดี
“ไม่รังเกียจครับ ได้เลย”..แล้วเขาก็พูดต่อ
“แต่ คุณต้องไปต่อแถวข้างหลังนะครับ..เพราะที่เดินตามมาทั้งหมดนี่ไม่ใช่ญาติโยมอะไรหรอก..มันตามมาเพื่อจะเอาหมาตัวนี้ไปใช้งานเหมือนคุณกันทั้งนั้น”
******
เครดิตภาพจาก : GooGle
Blogger Comment
Facebook Comment