เขาชื่อ”เล็กเคียว”
สมัยที่อเมริกามาเปิดแคมป์ทหารในเมืองไทยนับว่าเป็นช่วงที่รุ่งเรืองสุดขีดของนักดนตรีไทยพวกเราทุกวง-ทุกคนต่างบ่ายหน้าเข้าแคมป์..เพราะค่าตัวรายได้ดีกว่าเล่นตามบาร์หลายเท่านัก
“เล็กเคียว”
เล่นกับวง แฮ็งค์แบนด์ วงนี้แหละที่ทำเอา จี.ไอ หัวเราะกันตกเก้าอี้เพราะวงนี้เป็นการรวมตัวแบบสุดๆของวงการฮา
มีทั้งน้าเถรงี้-ก๊าด เกียกกาย งี้ ฝรั่งชูนิ้วโป้งให้ว่าเยี่ยม
และทุกวงที่ไปเล่นแคมป์โคราช
จะยึด”โรงแรมฟ้าสาง” ตรงข้ามสถานีรถไฟเป็นที่ปักหลักรวมตัวกันอบอุ่นและสบายใจเป็นที่สุด
“เล็กเคียว”
ทำตัวแปลกมาร่วมพักอยู่ได้แค่เดือนเดียว ก็ออกไปหาบ้านเช่าแบบเป็นส่วนตัว..ห่างจากโรงแรมไปประมานสองกิโลกว่าๆ
สาเหตุปลีกตัวไปเป็นเพราะว่าเพิ่งจะ
ข้าวใหม่-ปลามัน.. ได้เมียสวยพริ้งชื่อ”มาลี”มีเชื้อเวียตนามผสมมาอีกตระหาก..ขาวสวยแบบว่าทุกคนเห็นแล้วจ้องตาเป็นมันอิจฉากันเป็นแถบๆ
อยู่ไปได้สองอาทิตย์เกิดความคิดถึงเพื่อน..เพราะเคยกินนอนอยู่ด้วยกันเป็นโขยง ทั้ง เช้า สาย บ่าย เย็นหยอกเย้ากระเซ้าแหย่เป็นประจำจนยากจะลืมกันได้..
จึงจ้องหาโอกาสมาโซ้ยเบียร์กับเพื่อนๆบ้าง
เมื่อถึงวันอาทิตย์อันเป็นวันหยุดจึงออกอุบายหาทางที่จะออกไปหาเพื่อน
“ที่รักจ๊ะเดี๋ยว
เล็กมานะ”
“จะไปไหนหรือจ๊ะ”..มาลีถามกลับด้วยเสียงหวานเจี๊ยบ
“จะไปที่บาร์ไกล้ๆนี่แหละ..อยากดื่มเบียร์เย็นๆสักหน่อย”
“อยากดื่มเบียร์เหรอคะ
..เอาซี่..นี่ไงที่รัก”
มาลีพูดพร้อมเดินไปเปิดตู้เย็นซึ่งมีเบียร์แช่ไว้ทุกชนิดเรียกว่าเตรียมตัวเอาใจผัวรักเป็นสุดๆ
“แหม..แต่ที่ร้านมันมีแก้วแช่เย็นเป็นเกล็ดมีน้ำแข็งจับ”
..เล็กเคียวอธิบายพร้อมทั้งอ้อนต่อ
“มันต้องกินด้วยแก้วแบบนั้นถึงจะชื่นใจ”
“อ๋อ..แก้วแช่เย็นหรือคะ
นี่ไง”
มาลีเปิดช่องแช่คว้าแก้วที่มีเกล็ดน้ำแข็งเกาะพราวมายื่นให้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
เล็กอึ้ง..แต่ยังไม่เลิกตื๊อ
“การดื่มเบียร์เนี่ยมันต้องมีกับแกล้มนะที่รัก
แหม..โธ่..เล็กไปเดี๋ยวเดียวเองน่า”
“อ๋อ..จะเอากับแกล้มใช่มั้ยคะ”
..เธอพูดพร้อมเดินไปเปิดตู้อบหยิบกับแกล้มเกือบสิบอย่างมาวางโปะไว้ข้างหน้าเล็กแบบเต็มเครื่อง
“แต่ที่รักจ๊ะ..ที่บาร์เนี่ยมันมีบรรยากาศพูดคุยกับเพื่อนๆ
ที่มีการด่าทอกันด้วยคำหยาบๆจนเป็นความเคยชินแล้วจร้า..ความสนุกของการดื่มเบียร์มันอยู่ตรงนี้”
“อ๋อ..อยากฟังคำหยาบใช่มั้ย”..จากใบหน้าที่ยิ้มแย้มของมาลีเปลี่ยนป็นบูดบึ้งเสียงเแข็งกระด้างขึ้นมาทันที
“ได้เลย..ไอ้สันดาน
มึงแดกเบียร์ในแก้วแช่เย็นนี้เข้าไป แล้วยัดห่ากับแกล้มเหล่านี้ให้หมดด้วย..เพราะมึงจะไม่ได้ออกไปไหนทั้งนั้นกูเตรียมล้างตีนรอไว้แล้ว..โธ่..ไอ้หน้าหนังคางคก..ยางหัวไม่ตกไม่รู้สึก..ไอ้ตุ๊กแก..ไอ้ขี้เรื้อน
..โธ่ ไอ้เชี่ย”
(เล็กเคียว..ขอวิญญาณของเพื่อนจงไปสู่สุขคติภพด้วยเถิด..ไปเหอะ)
*********
เครดิตภาพจาก GOOGLE
Blogger Comment
Facebook Comment