ไม่ต้องใช้มือแตะถูก
ถ้าใครไปโรงแรม” ไบรท์ตัน”
ไม่แวะกินที่ห้องอาหารที่นั่นถือว่าเสียเที่ยว..
เพราะ คุณ สันติภาพ ซันนี่
เป็นผู้จัดการที่เอาใจใส่ลูกค้าเป็นพิเศษ
โดยเฉพาะอาหาร และ บริการของบ๋อยนั้นสุดยอด
ผมนั้นทั้งทึ่ง ทั้งประทับใจ จนแน่นน่าอก
เที่ยงวันนั้นนั่งที่โต๊ะเรียบร้อย
บ๋อยปรี่เข้ามาทันทีถามด้วยอาการนอบน้อม
“วันนี้จะรับทานอะไรดีขอรับ”
“คิดว่าอยากจะได้ซุปสักถ้วยดีเหมือนกัน”..ผมตอบ
ไม่นานนัก
บ๋อยคนเดิมก็ยกถ้วยซุปมาวางตรงหน้าผม..แล้วยืนเกร่อยู่ตรงนั้นเพื่อคอยดูว่าผมจะสั่งอะไรเพิ่มเติมหรือเปล่า..
การแต่งตัวของบ๋อยที่นี่ต้องจัดว่าเป็นเรียบร้อยมาก
เพราะผู้จัดการ”ซันนี่”มีระเบียบที่แข็งขัน
บังเอิญผมเหลือบไปเห็นเชือกเส้นหนึ่งห้อยออกมานอกกางเกงบ๋อย
จึงเรียกเข้ามาถามด้วยความสงสัย
“สายอะไรมันห้อยออกมาข้างนอกนั่น”..ผมพูดพร้อมชี้ไปที่กางเกงเขา
“อ๋อ..มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสะอาดน่ะครับ..คือพนักงานเสริฟทุกคนที่นี่ต้องล้างมือให้สะอาดหลังเข้าห้องน้ำเสมอ”
บ๋อยพูดยิ้มๆแล้วอธิบายต่อ..
“แต่เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา
ผมจึงใช้เชือกเส้นนี้สำหรับดึงไอ้จู๋ออกมาฉี่..เสร็จแล้วจะได้ไม่ต้องล้างมือ”
“อ๋อ..เข้าใจแล้ว”
ผมพยักหน้าหงึกๆฟังบ๋อยอธิบาย
แต่บังเอิญมือผมไปปัดถูกช้อนตกลงมาจากโต๊ะ
“ขอเปลี่ยนช้อนใหม่นะ”..ผมบอกกับบ๋อย
“ได้ครับ จะมีช้อนเตรียมไว้ในกระเป๋าเสมอ”
..บ๋อยว่าพลางก็ล้วงกระเป๋าหยิบช้อนให้ผม
ผมใช้ช้อนอันใหม่ตักซดไปครึ่งถ้วยนึกอะไรขึ้นมาได้จึงเรียกบ๋อยคนเดิมมาถามอีก
“ไอ้เรื่องที่ไปฉี่ในห้องน้ำแล้วใช้เชือกโดยที่มือไม่แตะต้องไอ้จู๋น่ะผมพอจะเข้าใจนะ”
ผมตักซุปเข้าปากไปเรื่อยๆ แล้วพูดต่อ
“แต่ตอนที่จะเอาไอ้จู๋เก็บกลับเข้าไปในกางเกงล่ะจะทำอย่างไร..มิต้องใช้มืออยู่ดีเหรอ”
“อ๋อ..ไม่ได้ใช้มือเลยครับ”..บ๋อยว่า
“ผมใช้ช้อนในกระเป๋ากางเกงอันที่คุณตักกินนั่นแหละครับช้อนไอ้จู่ของผมเอาไปเก็บในกางเกงเรียบร้อย
ไม่ต้องใช้มือแตะถูกเลยครับ”
เชี่ย เอ๊ย อ้วก!!
(ห้องอาหารโรงแรม ไบรท์ตัน
เปิดบริการตลอด24ชั่วโมงครับ)
***********
เครดิตภาพจาก GOOGLE
Blogger Comment
Facebook Comment