คนขี้เล่น
ชื่อเขากิจจา
ดีมาก..
เป็นคน”ดีมาก”สมกับนามสกุล..เล่นกีต้าร์แบบ”ฟรีแลนซ์”
เล่นได้กับทุกวง-ทุกคน-ทุกเพลง-ทุกที่..ไม่ว่าจะเป็นงานรับทรัพย์ หรือ การกุศล
ไม่เคยเกี่ยง
ยิ้มง่าย
หัวเราะเก่ง สนุกสนานหยอกเย้ากับเพื่อนทางเฟซบุ๊คได้ทุกวัน
ไม่ใช่เฉพาะกับเพื่อนๆนักดนตรีเท่านั้น
แม้กระทั่งที่ครอบครัว “จา”ก็สร้างความอบอุ่นให้กับลูกกับเมียอย่างที่จะหาใครมาเสมอเหมือนได้ยาก
โดยเฉพาะกับเมียจะหยอกเย้ากระเซ้าแหย่กันเป็นพิเศษ..คำว่า”เบื่อ”เขียนยังไง-สะกดยังไง..ไม่มีคำนี้อยู่ในสมองของเขา
..
ค่ำวันนั้นให้ลูกชายขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่งหาหมออย่างรีบด่วน
พอหมอเห็นหน้าก็ยิงคำถามทันที
“มีอะไรหรือครับ”
“อ้า..คือผมหยอกล้อกับเมียเล่นที่บ้านน่ะครับ”
“แล้วไง”..หมอพูดยิ้มๆ
“เราล้อกันเล่นแทบทุกวันเพราะเคยชิน”
“ก็ดีนี่ครับ..แล้วเป็นไงครับ”..หมอถามไปเรื่อยๆ
“แต่..วันนี้ผมเล่นหนักมือไปหน่อย
เอาตุ๊กตาหมีหวดไปที่หัวเค้า”
หมอเพ่งสายตาลอดแว่นจ้องใบหน้าพร้อมเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจฟัง..กิจจา
พูดต่อ
“เมียผมเค้าก็เลยหันไปหยิบเอาหมอนทุ่มใส่หน้าผมบ้าง”
“อะไรกัน”.. หมอขมวดคิ้วสงสัย..
” แค่เอาหมอนทุ่มใส่..
ทำไมหน้าตาถึงได้แหกแตกยับเยินไม่มีชิ้นดีอย่างนี้ล่ะ
”
“หมอนทอง..โลละแปดสิบครับ”
******************
Blogger Comment
Facebook Comment