ชื่อนั้นสำคัญไฉน
เขาชื่อ”ปรีชา
เกิดเอี่ยม”
เป็นมือกลองตั้งแต่สมัยวง4+1
ถนนเพชรบุรีตัดใหม่เล่นให้ฝรั่งจี.ไอ ดูยุคโน่นร่วมกับ ฟารุค ตอยยีบี-บุญเลิศ
เพชรประดับ-มนูเอล เพรสลี่ย์(ตอนนั้นเล่น เบส)
เมื่อวัยหนุ่ม..รูปหล่อ
ดำเท่..รักเดียวใจเดียว ภรรยามานั่งคุมแจเวลาเล่นดนตรีเกือบทุกวัน
ดนตรีพักก็พาคนรักไปเดินสูดอากาศจนเพื่อนฝูงต่างวงรู้กันทั่ว
ทั้งคู่ประคองรักกันอย่างน่าอิจฉา
เมื่อภรรยาเริ่มท้องก็ประคบประหงมกันน่าดู..จนกระทั่งท้องแก่เล่นดนตรีเสร็จเมื่อใดพรวดกลับบ้านเดี๋ยวนั้นทันที
ยังไม่รู้ลูกจะออกมาเป็นหญิงหรือชาย..ทั้งเบาะ
เปล ถุงมือ ถุงเท้า เสื้อเด็กหลากหลายเต็มบ้านเรียกว่า”เห่อ”สุดๆ
เพื่อควานหาความเป็นสิริมงคลที่จะให้ลูกที่จะออกมาดูโลกอีกในไม่ช้า
แล้วสองผัว-เมีย
ก็ประคองกันไปหาหลวงพ่อชื่อดัง
ก้มลงกราบเสร็จหลวงพ่อก็ถามถึงจุดประสงค์ที่มาหา
“มีอะไรจะให้หลวงพ่อช่วยหรือโยม”
“อยากจะมาให้หลวงพ่อช่วยตั้งชื่อลูกให้เจ้าค่ะ”..ภรรยาตอบ
“อือ”..หลวงพ่อทำท่าคิดแล้วพูดต่อไปว่า
“เด็กเกิดใหม่ต้องมีชื่อที่ดีและเป็นสิริมงคลแก่ตัวเอง..เมื่อเติบโตขึ้นมาจะสมบูรณ์พูนสุขตลอด”
“เจ้าค่ะ..เราสองคนถึงมาหาหลวงพ่อ
เพราะชาวบ้านแถวนี้เค้าแนะนำให้มา”
“ดี
ดี..ชื่อเด็กจะดี เป็นสิริมงคลต้องเอาชื่อแม่กับพ่อมาผสมกัน”
หลวงพ่อกระแอมนิดแล้วพูดต่อ..
“เอาชื่อตัวแรกของแม่
ผสมกับตัวแรกชื่อพ่อ..นั่นละถูกต้องที่สุด เอ้าแม่ชื่ออะไรล่ะ”
“หนูชื่ออัปสรเจ้าค่ะ”
“นั่นไงล่ะ..เห็นมะเราได้คำแรกของแม่มาแล้ว..คือ
อัป”..หลวงพ่อกล่าวช้าๆด้วยเสียงเย็นๆแบบมีเมตตา
“เอ้า..แล้วทีนี้พ่อล่ะชื่ออะไร”..หลวงพ่อหันไปถามมือกลองของเรา
“ผมชื่อ ปรีชา
ครับ”
“นั่นไง..คำแรกเราเอามาตั้งไว้ข้างหน้าคืออัป
จากนั้นก็เอาคำหลังมาผสมปรี..อ้าวเผ่นหนีกันไปตั้งเมื่อไหร่เนี่ย
บันไดกุฏิเกือบพัง”
*************
Blogger Comment
Facebook Comment