คนละเรื่องเดียวกัน
เขาชื่อ ชำนาญ
ชะอุ่มงาม
เพื่อนๆเรียกเขาว่า
“หน่อย ดำขำ” เพราะตอนหนุ่มๆทั้งดำทั้งขำ ..มีสายเลือดนักดนตรีทั้งพ่อ-แม่เลยเล่นดนตรีมาตั้งแต่เด็กผ่านทุกๆวงดังมาแล้วทั้งสิ้น
พออายุมากขึ้นอาการกระเสาะกระแสะเริ่มเข้ามาเยือน..ลอกทั้งตา
ผ่าทั้งหัวใจ เป็นมันทุกโรค
ไปโรงพยาบาลจนคุ้นเคยกับหมอขาประจำ คุยกันถูกคอเอิ้กอ้ากเป็นที่ถูกใจอย่างยิ่ง
โดยเฉพาะเมื่อคุยเรื่องเล่นดนตรีหมอจะชอบฟังเป็นพิเศษ
พอเลยไปถึงเรื่องสาวๆยามวัยรุ่นที่ได้ผ่านมาทีนี้หมอจะอ้าปากหวอเลย
อ้ายหน่อยของเราก็ชอบคุย..หมอก็ชอบฟัง
ตอนหนึ่งเริ่มแง้มเรื่องหัวใจออกมาคุยเป็นเชิงปรึกษา..
“ถึงตอนนี้แม้ผมจะอายุเจ็ดสิบแล้ว
แต่ความรักผมยังมีอยู่เต็มเปี่ยมครับ”
หมอมองหน้า..แต่ไม่พูด
“ขอบอกหมอเป็นคนแรกว่าผมจะแต่งงานใหม่
กับคนรักวัยหลานเพิ่งจะยี่สิบเศษเท่านั้น”
นักดนตรีเฒ่าของเราพูดแบบภาคภูมิตัวเองเป็นที่สุดให้หมอฟัง
หมอขมวดคิ้วมองหน้าในที่สุดก็พูดออกมาด้วยความเป็นห่วง
“ผมว่าคิดดูให้รอบคอบนะครับ”..หมอเตือนสติ..”เพราะคนวัยขนาดคุณเวลามีเพศสัมพันธ์กับหญิงสาวมันอันตราย
อาจถึงแก่ชีวิตด้วยซ้ำ”
ทั้งหมอและคนไข้ถกเถียงกันสักพัก..แต่อ้ายหน่อยของเราก็ไม่มีท่าทีว่าจะหวาดวิตกแต่ประการใด
“ช่างเหอะหมอ”
นักดนตรีวัยเฒ่าของเราตัดบท
“ถ้าหล่อนเกิดตายไปหยั่งหมอว่า..ผมก็แต่งงานใหม่ได้”
**************
Blogger Comment
Facebook Comment