ของแถมไม่เอา
เขาชื่อ สมชาย ศรีสุพรรณดิษฐ์
ตอนนี้เป็นเศรษฐีอยู่ที่อเมริกา”รัฐออริกอน”โน่น
ตอนเล่นดนตรีวงเอฟ.บี.ไอ
เค้าคือนักร้องสไตล์ คลิฟ ริชาร์ด
มีโอกาสไปเล่นงานฤดูหนาวที่เชียงใหม่..เป็นเวทีประกวดนางงาม
วงดนตรีของเราทันสมัยสไตล์ ชาโดว์
ที่กำลังรุ่งในยุคนั้น เพลงที่สร้างชื่อให้”สมชาย”คือเพลง “ไดนาไมท์”ของคลิฟ
นี่แหละ
เพราะลีลาเร่าร้อน
ดนตรีกระแทกกันมันส์มาก ทั้งเบส กลอง กีตาร์ใส่กันเต็มที่
ทีเด็ดของเพลงอยู่ที่ท่อนแยก
พอดนตรีโซโล่ คลิฟ ริชาร์ด จะกระชากไมค์เข้าหาเตะขาขวาขึ้นเกือบเก้าสิบองศาพร้อมทั้งแหกปากร้องคำว่า
ไดนาไมท์ กรอกลงไป เท่สุดๆ
อาจารย์ชาย หรือ
“สมชาย”ของเราก็ทำได้ไม่ผิดเพี้ยน
เวทีกลางแจ้ง วัยรุ่นเต็มเหยียด
พวกเราใส่กันเต็มที่..แล้วก็ถึงคิวเพลง ไดนาไมท์ ของอาจารย์ชาย ทุกอย่างเป็นไปตามนั้นทุกขั้นตอน
เล่นกันจนหลับตารู้ว่าอะไรเป็นอะไร
ดนตรีโซโล่เสร็จอาจารย์ชายกระชากไมค์เข้าหาตัวเตะเท้าขวาสุดแรงเกิด
ร้องคำว่า”ไดนาไมท์”กรอกลงไปสุดเสียง
อนิจจา โคตรซวย.
.
รองเท้าอาจารย์ชายดันลอยละลิ่วไปตามแรงเตะ
ตกไปกลางกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังไฟแรง
ฉับพลันรองเท้าข้างนั้นก็ลอยละล่องกลับมาที่เวที
พวกเราหลบกันวูบวาบ พร้อมเสียงตระโกนตามมา
“เอาแต่เพลงโว้ย ของแถมไม่ต้อง..เชี่ยเอ๊ย”
Blogger Comment
Facebook Comment